rozsuwać na boki. Umożliwiał to intensywny przyrost i w efekcie na brzegu muszli tworzyła się trójkątna płaszczyzna (area). Mięśnie otwierające skorupki łączące wierzchołki skorupek przechodziły przez zasłonięte tylko błoną wycięcie, które ziało między skorupkami poniżej otworu nóżkowego. Mięśnie ze względów mechanicznych znalazły się więc poza muszlą. By działać na zasadzie dźwigni, musiały przecież ściągać ku sobie części muszli znajdujące się z zewnętrznej strony linii zawiasu. Przez wycięcie uchodziło również jelito, jak dowodzą skamieniałe ekskrementy znalezione w tym miejscu u kambryjskich ramienionogów. Ta drobna modyfikacja szkieletu połączona z redukcją nóżki do niewielkiego słabo umięśnionego narządu przyczepiającego do podłoża, stała się przełomem w