że ujemny ładunek elektronu działa przyciągająco na dodatnio naładowane jądra atomów tworzących cząsteczkę), bądź orbitali antywiążących, jeśli elektron znajduje się głównie na zewnętrznych krańcach cząsteczki (co pozwala na ujawnienie się sił odpychających między jądrami) (rys.<br>1.2.4). Orbitale wiążące decydują o trwałości cząsteczki; orbitale antywiążące zmniejszają trwałość wiązania, niwelując efekty energetyczne orbitali wiążących.<br>&lt;gap&gt;<br>Kombinacja dwóch atomowych orbitali s daje orbitale cząsteczkowe: wiążący i antywiążący. Orbitale typu &lt;gap&gt; charakteryzują się symetrią osiową, czyli nie zmieniają się w wyniku obrotu o dowolny kąt dookoła osi wiązania.<br>Kombinacja orbitali atomowych p może dać dwa różne rodzaje orbitali cząsteczkowych zależnie od tego, czy orbitale p