publicznych powoduje, że kryterium ich wyboru stają się preferencje indywidualne co do użyteczności różnych dóbr - tak jak przy dobrach prywatnych - podczas gdy świadczenie tych dóbr opiera się na preferencjach społecznych (ogólnych) i wymaga poszukiwania metod możliwie obiektywnej wyceny ich użyteczności. Porównywanie tej użyteczności z kosztami świadczeń jest wykorzystywane do oceny efektywności alokacji zasobów w sektorze publicznym. Tak więc alokacja zasobów w celu "wytwarzania" dóbr publicznych nie opiera się na kryterium zysku, lecz na kryterium właściwym dla sektora publicznego, tzn. zaspokajania potrzeb ogólnych (zbiorowych). Mechanizm rynkowy zostaje tu zastąpiony mechanizmem administracyjnego, publicznego świadczenia dóbr, przy wykorzystaniu ustanowionych w tym celu funduszy publicznych