a ten blady jak ściana, no i w końcu się przyznał, że jak myśmy wzywali de Unamuna, to on cały czas powtarzał "przyjdź, Szatanie", bo już mu się zwykłe duchy znudziły.<br>- No i co dalej?<br>- Ze trzy dni chłopak chodził jak błędny, nawet tak myśleliśmy, czy go nie poddać jakimś egzorcyzmom. Tyle że nikt nie przejawiał ochoty, żeby iść do jakiegoś księdza i mu przedstawić tę sprawę. No a potem wszystko wróciło do normy. Za to nam już wywoływanie duchów zbrzydło i się zrobiło jeszcze nudniej na tym obozie.<br>Mniej więcej w tym momencie wkroczyła mama Baaty, wnosząc na tacy pokrojony