Husserla niemal od samego początku stoi ono w centrum zainteresowania. Znów trzeba powiedzieć, że trzy omawiane koncepcje proponują nam trzy różne pojęcia Ja. U Husserla Ja to transcendentalny (pozaświatowy) podmiot konstytuowania się sensu świata, u Heideggera Ja to po prostu Selbst, Ja-ten-sam w czasie i przestrzeni, ukonstytuowany przez egzystencjalną "decyzję stanowczości", u Ricoeura wreszcie - Ja jest pojmowane wraz z cielesnością, która jest jego losem. Mimo tej różnicy znaczeń, intencjonalny wskaźnik kierunkowy zdaje się zwracać w jedną i tę samą stronę, w stronę doświadczenia egotycznego. Spróbujmy pójść za tym wskaźnikiem i zapytać, jaki sens ma dla nas nasze własne doświadczenie