środowiska, stawia problem sensu. Bo w ewolucji duchowej człowieka idzie o coś więcej niż tylko o przestawianie "składowych elementów", tak by całość znalazła się w stanie mniejszej entropii. Porządek, który trzeba stworzyć, ma być sensownym porządkiem. Dążenie do ładu plus świadomość równa się problem sensu.<br> I tu właśnie powstają wszystkie egzystencjalne zmagania człowieka. Ich codziennością są trudy, cierpienia, wzloty i upadki. Ich świadectwem i wyrazem jest sztuka, literatura, wielkie zamierzenia świętych i humanistów.<br> Świadome porządkowanie siebie jest tworzeniem sensu. Ale tworzenie sensu byłoby bezsensowne, gdyby ostatecznie musiało się skończyć fiaskiem. I dlatego istnienie Boga jest postulatem sensu.<br><br>&lt;tit&gt;Ewolucja i społeczeństwo&lt;/&gt;<br><br>"Lokalna