przedstawiać żadnej wartości, że człowiek ten uzna go za "pseudorzeczywistość". Dla poety może to być świat motocyklisty, dla motocyklisty świat lekarza, dla lekarza świat astronoma itp. Uznanie za realność jest następstwem ożywienia w człowieku odczuć aksjologicznych. Gdy jakaś sfera "świata" utraci dla człowieka wszelką wartość, zostaje natychmiast objęta horyzontem "pozoru egzystencjalnego", w którym trwa na pograniczu bytu i niebytu.<br>Konkretny dzień pracy i rozrywki upływa człowiekowi w kontekście sytuacyjnym, którego aksjologiczne zabarwienie jest niewątpliwe. Na kontekst ten składa się konkretny zespół wartości, do realizacji których jest hic et nunc powołany. Korelatywny do tego zespołu jest obszar białych plam aksjologicznych, który należy