nie tyle do eksplikowanego Logosu jego filozofii, ile właśnie do jej Ethosu. Pomimo tego ich obecności w systemie nie da się ukryć. One inspirują doświadczenia, choć nie dyktują opisów. Bez nich nie byłoby granicznej sytuacji śmierci, przyjmowania odpowiedzialności, walki, cierpienia. Bez nich nie można by powiedzieć: "przeżywać sytuacje graniczne - to egzystować".<br><br>&lt;tit&gt;EGZYSTENCJA JAKO FORMA&lt;/&gt;<br><br>Heideggerowska koncepcja egzystencji zaczyna się od podwójnej negacji. Ofiarą pierwszej raz jeszcze pada Kartezjusz, ofiarą drugiej - Kierkegaard i Jaspers.<br> &lt;page nr=191&gt; Podejmując podstawową ideę Kierkegaarda, Heidegger raz jeszcze potwierdzi, że "kto" myślenia &lt;q&gt;"nie jest żadną rzeczą, na której można by się oprzeć, lecz czymś, co trzeba dopiero zdobywać... Ťkto