i cienkie łuski, które utraciły powłokę emalii.<br>Wiązało się to z pogrążeniem w głąb ciała kości skórnych i upodobnieniem się ich do kości powstałych ewolucyjnie z elementów chrzęstnych. Pośrednie ogniwa znane są <br>&lt;page nr=239&gt;<br>z triasu i jury. Miały one jeszcze łuski pokryte emalią, romboidalne i z kłykciem (ryc. 10.3). Naciski ekologiczne, które towarzyszyły powstaniu i różnicowaniu ryb cienkołuskich, są już odmiennego rodzaju niż te, które rządziły wczesnymi etapami filogenezy kręgowców. Trwał już "wyścig zbrojeń", o którym będzie mowa w następnym rozdziale.<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Rozdział 10 <br>MORSKIE POTWORY&lt;/&gt;<br><br>W morzach dzisiejszych dominują liczebnie i różnorodnością ryby cienkołuskie <br>Teleostei. Nie ich zwyczajne postaci przyciągają jednak