swoich patronów. W tym okresie jego uczennicą była dwudziestodziewięcioletnia <br>Teishun (1798-1872), która została mniszką po śmierci męża. Łączące ich platoniczne <br>uczucie Teishun opisała w Hachisu no tsuyu (Kroplach na płatkach lotosu, 1835). Ryokan <br>był uzdolnionym poetą i kaligrafem, prowadził ascetyczny tryb życia z dala od życia <br>klasztornego. Zadziwiał swoim ekscentrycznym zachowaniem, lubił na przykład bawić <br>się w chowanego z wiejskimi dziećmi. Imię, które nadał mu Kokusen, oznacza dosłownie <br>'dobry i tolerancyjny' (jap. ryo kan), 'wielki głupiec' (jap. taigu). Ryokan konsekwentnie <br>stosował buddyjską zasadę niekrzywdzenia istot żywych w dość specyficzny sposób <br>-spał pod moskitierą, aby we śnie nie przygnieść żadnego robaka