malejące schroniska dzikości są wyrazem porażki, jaką ponosi projekt metafizyczny, utajony w technologicznej ekspansji ludzkości - projekt oswojenia materii. Pułapka zastawiona przez <orig>Nierozum</> fizycznego bytu okazała się przygniatająca: obojętny świat, nad którym ongi nie panowaliśmy prawie, świat wypełniony zagadką, kaprysem, nieobliczalny, ten właśnie świat mogliśmy oswajać przez rozumienie mityczne, przypisując jego ekscesom sens niewidoczny wprost - wrogość albo łaskawość innego bytu, który przemawia do nas szyfrem natury. W rzeczach, podległych nam dzięki wiekom dramatycznego trudu technicznego, nie potrafimy już wykrywać organizacji mitycznej i wierzyć w nią na serio. Właśnie dlatego, że ujarzmione, zaprzężone niejako w wóz, którym kierować umiemy, energie fizyczne ukazują się