cząstek? Ponieważ kwarki wyjaśniały tak dobrze własności istniejących i ciągle nowo odkrywanych hadronów, stawało się coraz bardziej jasne, że zamiast poszukiwać kwarków swobodnych, należy starać się stwierdzić bezpośrednio ich obecność w hadronach, na przykład w protonie.<br>Posłużono się przy tym podobną w zasadzie metodą, którą wykorzystał Rutherford w swych słynnych eksperymentach prowadzących do odkrycia jądra atomowego. Tok rozumowania był przy tym następujący: Gdyby w neutralnym elektrycznie atomie ujemne ładunki elektronów i dodatnie protonów były rozmieszczone równomiernie w całej objętości atomu, jak przypuszczano, wówczas rozpraszana na takim atomie cząstka doznawałaby tylko nieznacznego odchylenia (rys. 4.20a). W przypadku jednak, gdyby cały ładunek