prz.136). Jest to niewątpliwie najbardziej <br>interesująca msza Nowowiejskiego i zarazem jeden z najciekawszych cykli mszalnych <br>pierwszej połowy stulecia.<br> W drugiej grupie mszy z op. 49, obejmującej cykle nr 2, 3, 4 na chór męski <br>(lub mieszany) i organy, Nowowiejski wprowadza w opracowaniach wybranych wersów, <br>niekiedy także epizodów organowych, typ ekspresji dramatycznej, rzadko pojawiającej <br>się w mszach komponowanych do tekstów ordinarium missae. Zewnętrznie świadczą <br>o tym określenia wykonawcze z przysłówkiem "dramatico", występujące we mszach <br>nr3 i 2. Taki charakter ma już wstęp organowy (Grave dramatico) w Kyrie (s. <br>3, prz. 137) w Missa pro Pace (nr 3), z patetyczną narracją akordową