prezentuje różnorodne propozycje, jakie w ponad dziesięcioletniej swej historii pojawiły się na gruncie rodzimej nowej figuracji. Są to więc z jednej strony płótna. J. Przybylskiego, Z. Grzywacza. M. Bieniasza czy W. Szamborskiego, a z innej obrazy "drugiej rzutni" neofiguracji. a więc L. Ratajczvka, P. Kromholza, D. Waberskiej. Można obejrzeć "rozpasany" "ekspresjonizm F. Kubiaka czy Nowackiego, a z drugiej minimalizowana do maksimum rozrzutność malarskiego gestu (choćby wspomniani wyżej Ratajczyk, Kromholz, czy też J. Piotrowicz). <br>Ekspozycja "realizm ekspresjonistyczny" jest, jak już wspomniano wyżej, okazjonalna. Jej zorganizowanie pozwoliło jej na postawienie innych pytań od tych, jakie zwyczajowo nowej figuracji stawiano. Wydaje się, że to