nie<br>znalazły jednak<br>jeszcze w pełni bezpośredniego odniesienia. Początek 1943 roku<br>był równie trudny<br>i dramatyczny, jak rok poprzedni. Docierające na ziemie polskie<br>wieści o powodzeniu aliantów nie powstrzymały terroru i<br>ludobójstwa, buty i bezwzględności<br>niemieckiego okupanta. Niektóre ze zbrodniczych akcji stanowiły kontynuację<br>rozpoczętych w roku poprzednim. Nadal prowadzono bezwzględną eksterminację<br>Żydów zarówno polskich, jak i tych zwożonych tu z całego niemal europejskiego<br>kontynentu.<br> Ocalała jeszcze z pierwszego pogromu ludność żydowska<br>zamknięta w izolowanych dzielnicach - gettach wegetowała na<br>granicy istnienia, doświadczona<br>nieludzkimi warunkami bytowymi, głodem, epidemiami chorób<br>zakaźnych, doraźnymi akcjami eksterminacyjnymi i deportacjami do<br>obozów zagłady. Mimo to<br>podjęła próbę zorganizowania