i frontów atmosferycznych.<br> Do prognozowania elementów ruchu, transformacji układów barycznych i przyszłego położenia frontów zazwyczaj przyjmuje się metodę ekstrapolacji, która zakłada, że kierunki i tendencje zmian w położeniu niżów i wyżów, frontów itd., występujące w przeszłości, będą istniały również w najbliższych godzinach i dniach. Prognozę pogody opracowaną z zastosowaniem metody ekstrapolacji cechuje stosunkowo duża trafność tylko dla względnie krótkich okresów, zazwyczaj nie przekraczających kilkudziesięciu godzin.<br> Efektem analizy map synoptycznych z wcześniejszych terminów jest skonstruowana mapa przedstawiająca przyszły stan pogody, a więc przyszłe miejsca zalegania głównych układów barycznych i frontów atmosferycznych, oraz zawierająca informacje o wartościach liczbowych ważniejszych elementów meteorologicznych. Ta mapa