lód następuje jego osłabienie. Wynika to z pochłaniania i rozpraszania, a także odbicia od powierzchni lodu, co opisano wzorem: I= = (1.A) IeŤd=, gdzie: I – gęstość strumienia światła na powierzchni, I= – gęstość strumienia światła na głębokości z, A – współczynnik odbicia od powierzchni (albedo), d – współczynnik ekstynkcji lodu. Współczynnik d zmienia się w zależności od długości fali, przy średniej wartości 0,05 cmŤ dla całego zakresu optycznego fal elekromagnetycznych. Oznacza to e-krotne osłabienie światła w warstwie lodu o grubości 20 cm. W śniegu d osiąga 0,2 - 0,3 cmŤ, co daje e-krotne osłabienie światła