szeregu. Miał szerokie czoło i twarz zwężającą się ku dołowi, co nadawało jej kształt odwróconego stożka. Szymborski był wątły i blady, a na jego wytartych łokciach widniały łaty. Rzucało się to w oczy, gdyż w tym roku wszyscy po raz pierwszy przyszliśmy do szkoły i każdy z nas otrzymał nowy ekwipunek. Ale Szymborski był biedny i ciotka, która go wychowywała, kupiła mu na tandecie stary, mocno używany mundurek.<br><br>Żałowałem, że nie chodzę do tej samej szkoły, co mój przyjaciel Wania. Ojciec był za tym, żeby mnie również oddać do szkoły realnej, ale matka twierdziła, że szkoła handlowa daje wiedzę praktyczną, bardziej