się, że tylko taki wyzwolony kandydat miałby szansę na pokonanie Kwaśniewskiego, gdyż nie byłby skrępowany tą osobliwą prawicową konwencją. Zapewne ten rytuał odpowiada oczekiwaniom pewnych grup wyborców, zapewne to oni w niewielkiej liczbie stawiają się posłusznie na spotkaniach z ulubionymi politykami. Ale wyniki badań opinii publicznej pokazują, że ten tradycyjny elektorat dość znacznie się skurczył, język zaś i cały sztafaż prawicy pozostał bez zmian. Działacze nawzajem rozumieją się coraz lepiej, ale pojawia się kłopot z zewnętrznym odbiorem. Zasadnicza zmiana kodu porozumiewania się z wyborcami oraz wytyczenie nowych, niezużytych pól politycznej walki to chyba jedyny klucz do choćby umiarkowanego sukcesu w nadchodzących