z facetką w samochodzie, dwie pary rąk, potem trącają się kieliszkiem, klucz w drzwiach, pończochy przewieszone na krześle, dwa strzały z rewolweru itd. itp. Shakespeare buduje akcję z zagęszczeń, z błysków, z metafory. Opuszcza wszystko, co nudne. Trzecia cecha - dawno już ją zauważyli badacze - to teoria dramatyczna elżbietan. Narodziny tragedii elżbietańskiej bardzo były podobne do narodzin kina. Brali do tragedii wszystko, co było pod ręką. Zdarzenia dnia codziennego, kronikę kryminalną, strzępy historii, legendy, politykę i filozofię. Była to kronika aktualności i kronika historyczna. Tragedia elżbietańska była żarłoczna; wolna od reguł rzucała się na każdy temat. Jak film. Karmiła się kryminałem, historią