od wozu, dziurawe miednice i obłupane z polewy garnki<br>- wywieźli razem z Kargulem do starych kamieniołomów i wysypali do<br>zalanych wodą wykrotów, nie bacząc na tablicę zakazującą zwałki śmieci.<br>Płot dzielący ich siedliska, dotąd pełen dziur i zardzewiałych gwoździ,<br>teraz jaśniał świeżą sośniną sztachetek, które w ten upalny lipcowy<br>dzień emanowały żywicznym zapachem. Umyte przez Marynię i Jadźkę szyby<br>odbijały słońce; na pokrytym kwadratowymi płytkami dachu znać było<br>jaśniejsze smugi zaprawy cementowej; świnie, które zwykle gospodarowały<br>pośrodku podwórza, miały od środy wykonany przez Witolda i Pawła wybieg<br>za oborą. Obejścia Pawlaków i Karguli, niczym scena teatru,<br>przygotowane były do odegrania premierowego