Typ tekstu: Książka
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
Autor: Kośmider Joanna, Mazur-Chrzanowska Barbara, Wyszyński Bartosz
Tytuł: Odory
Rok: 2002
obowiązku ograniczania emisji odorantów ona nie precyzuje).
W opisanej sytuacji pokontrolne zalecenie ograniczenia zapachowej uciążliwości trudno formalnie uzasadnić i egzekwować, mimo że poprawa jakości powietrza nie zawsze wymaga bardzo kosztownych inwestycji (często wystarcza zwiększenie staranności).
Pokonanie przedstawionych trudności wymaga przede wszystkim jednoznacznego i powszechnego uznania odorantów za zanieczyszczenia powietrza, których emisja musi być ograniczana - również wtedy, gdy nie zostały zidentyfikowane.
Ustalenie granicznych stężeń odorantów i maksymalnych dopuszczalnych częstości ich przekraczania wymaga uzgodnienia procedury:
• sensorycznych pomiarów stężeń emisyjnych,
• obliczeniowego prognozowania zasięgu zapachowej uciążliwości emitorów,
• terenowych oznaczeń przygruntowych stężeń odorantów (stężeń imisyjnych).
Oznaczenia stężenia odorantów w powietrzu i w gazach
W opisanej sytuacji pokontrolne zalecenie ograniczenia zapachowej uciążliwości trudno formalnie uzasadnić i egzekwować, mimo że poprawa jakości powietrza nie zawsze wymaga bardzo kosztownych inwestycji (często wystarcza zwiększenie staranności).
Pokonanie przedstawionych trudności wymaga przede wszystkim jednoznacznego i powszechnego uznania odorantów za zanieczyszczenia powietrza, których emisja musi być ograniczana - również wtedy, gdy nie zostały zidentyfikowane.
Ustalenie granicznych stężeń odorantów i maksymalnych dopuszczalnych częstości ich przekraczania wymaga uzgodnienia procedury:
• sensorycznych pomiarów stężeń emisyjnych,
• obliczeniowego prognozowania zasięgu zapachowej uciążliwości emitorów,
• terenowych oznaczeń przygruntowych stężeń odorantów (stężeń imisyjnych).
Oznaczenia stężenia odorantów w powietrzu i w gazach
obowiązku ograniczania emisji odorantów ona nie precyzuje).<br>W opisanej sytuacji pokontrolne zalecenie ograniczenia zapachowej uciążliwości trudno formalnie uzasadnić i egzekwować, mimo że poprawa jakości powietrza nie zawsze wymaga bardzo kosztownych inwestycji (często wystarcza zwiększenie staranności).<br>Pokonanie przedstawionych trudności wymaga przede wszystkim jednoznacznego i powszechnego uznania odorantów za zanieczyszczenia powietrza, których emisja musi być ograniczana - również wtedy, gdy nie zostały zidentyfikowane.<br>Ustalenie granicznych stężeń odorantów i maksymalnych dopuszczalnych częstości ich przekraczania wymaga uzgodnienia procedury:<br>• sensorycznych pomiarów stężeń emisyjnych,<br>• obliczeniowego prognozowania zasięgu zapachowej uciążliwości emitorów,<br>• terenowych oznaczeń przygruntowych stężeń odorantów (stężeń imisyjnych).<br>Oznaczenia stężenia odorantów w powietrzu i w gazach
