dotyczy badań relacji "człowiek-przyroda", drugie zaś - samej metodologii badań behawioralnych. Badania relacji "człowiek-przyroda" są zwykle prowadzone standardowymi metodami socjologicznymi lub też wysublimowanymi metodami stosowanymi w naukach psychologicznych (są to różnego rodzaju ankiety, kwestionariusze, rzadziej wywiady). Nie budziłoby to zastrzeżeń, gdyby nie fakt, że nagromadzona w ten sposób wiedza "empiryczna" nie jest odpowiednio wykorzystana, a wnioski wynikające z badań są albo trywialne, albo też nie nadające się do jakiegoś szerszego uogólnienia ze względu na zasadnicze różnice między formą i treścią pytań stawianych, np. przez socjologa, psychologa i behawiorystę. Zwracał na to uwagę Nowak (1971) stwierdzając, że dane empiryczne "domagają się