Typ tekstu: Książka
Autor: Szymański Wojciech
Tytuł: Chemia jądrowa. Zarys problematyki przemian jądrowych
Rok: 1996
Autor: Szymański Wojciech
Tytuł: Chemia jądrowa. Zarys problematyki przemian jądrowych
Rok: 1996
duża. Zastosujemy kryterium (3-5) do samorzutnego rozpadu
Podstawiając do wzoru (3.1-1) masy jąder X , Y oraz ((...)) w postaci zapisanej we wzorze półempirycznym (1.9.2-7), otrzymamy kryterium rozpadu :
((...)) w tym przypadku dla jąder nieparzysto-parzystych. Kryterium to nie jest bardzo dokładne (zależy od przyjętych wartości współczynników empirycznych w równaniu Weizsäckera). Przykładowo jądro ((...)), będące emiterem , wykazuje według ((...)). To samo dotyczy jądra 17177Ir, również emitera ((...)) . Dopiero przy większej liczbie protonów, np. dla jądra ((...)).
Można również posłużyć się zależnością (3-9) lub analogiczną do (3-9), gdy podstawiamy do wzoru półempirycznego warunek trwałości ((...)), zamiast ((...)).
Jeżeli wartość obliczona z wyrażenia (3
Podstawiając do wzoru (3.1-1) masy jąder X , Y oraz ((...)) w postaci zapisanej we wzorze półempirycznym (1.9.2-7), otrzymamy kryterium rozpadu :
((...)) w tym przypadku dla jąder nieparzysto-parzystych. Kryterium to nie jest bardzo dokładne (zależy od przyjętych wartości współczynników empirycznych w równaniu Weizsäckera). Przykładowo jądro ((...)), będące emiterem , wykazuje według ((...)). To samo dotyczy jądra 17177Ir, również emitera ((...)) . Dopiero przy większej liczbie protonów, np. dla jądra ((...)).
Można również posłużyć się zależnością (3-9) lub analogiczną do (3-9), gdy podstawiamy do wzoru półempirycznego warunek trwałości ((...)), zamiast ((...)).
Jeżeli wartość obliczona z wyrażenia (3
duża. Zastosujemy kryterium (3-5) do samorzutnego rozpadu <br> <br> Podstawiając do wzoru (3.1-1) masy jąder X , Y oraz ((...)) w postaci zapisanej we wzorze półempirycznym (1.9.2-7), otrzymamy kryterium rozpadu :<br> ((...)) w tym przypadku dla jąder nieparzysto-parzystych. Kryterium to nie jest bardzo dokładne (zależy od przyjętych wartości współczynników empirycznych w równaniu Weizsäckera). Przykładowo jądro ((...)), będące emiterem , wykazuje według ((...)). To samo dotyczy jądra 17177Ir, również emitera ((...)) . Dopiero przy większej liczbie protonów, np. dla jądra ((...)).<br> Można również posłużyć się zależnością (3-9) lub analogiczną do (3-9), gdy podstawiamy do wzoru półempirycznego warunek trwałości ((...)), zamiast ((...)).<br> Jeżeli wartość obliczona z wyrażenia (3
