Powinniśmy znać książki, które czytają nasze dzieci. Po to, aby móc z dzieckiem o książce porozmawiać. Wysłuchać jego oceny - nie narzucając swojej własnej - skonfrontować sądy i opinie, podyskutować, wyjaśnić wątpliwości. Nie możemy oczywiście wiedzieć wszystkiego, odpowiedzieć na każde pytanie. Ale możemy wspólnie z dzieckiem szukać odpowiedzi w innej książce, w encyklopedii. Takie wspólne rozmowy o książce są niezmiernie pożyteczne dla obu stron. Poznajemy wówczas lepiej własne dziecko i jego świat, znajdujemy wspólny język, płaszczyznę porozumienia. To znakomicie ułatwi przełamanie czy złagodzenie "konfliktu pokoleń".&lt;/&gt;<br>- &lt;who4&gt;A jak ocenia pani naszą bieżącą, rodzimą produkcję w zakresie literatury dziecięcej?&lt;/&gt;<br>- &lt;who3&gt;Jak wszędzie i tutaj bywają książki