prostoty zajmować się jedynie elastycznym rozpraszaniem neutronów na jądrach.<br>W części drugie przytoczymy postać amplitudy elastycznego rozpraszania neutronów na zespolonej jamie potencjalnej i na jądrze rozpatrywanym jako &lt;page nr= 70&gt; układ A nukleonów, gdzie A jest liczbą masową jądra. Następnie przedstawimy amplitudę w postaci sumy dwóch składowych. Pierwsza składowa zmienia się wolno z energią, druga szybko fluktuuje wraz ze zmianą energii rozpraszanej cząstki. Pokażemy również, że wolnozmienna składowa amplitudy odpowiada procesowi rozpraszania, podczas którego nalatujące cząstki przebywają w obszarze oddziaływania sił jądrowych średnio około 106 razy krócej w porównaniu z procesem odpowiadającym szybkozmiennej (fluktuacyjnej) części amplitudy rozpraszania