pozwala mimo wszystko we wczasowych realiach i obyczaju odnaleźć wyraźne ślady ułańskiego "paradygmatu tanecznego": jazgotliwa orkiestra przygrywa jakby inaczej - "temperamenta grają" w istocie to samo i tak, jak zawsze.<br>Jaki jest, jaki jeszcze jest mazur? Jakie istotne ma właściwości, jakie sensy, jakie wartości ucieleśnia? Co pozwala go sytuować w dość enigmatycznym na razie "porządku szarży"?<br>Sięgnijmy po klasyczną, Reymontowską fenomenologię tego tańca. Otóż wykonywane w Lipcach mazury są więc między innymi:<br>huczne a szerokie [...], tęskliwe a zuchwałe, posuwiste a groźne, godne a zabijackie i nieustępliwe, jako te chłopy, co zwarci w kupę niby ten bór wyniosły, runęli w tan z pokrzykami