najbardziej otwartej wersji reformacji. Otwartej w tym sensie, że pozbawionej sekciarstwa, nastawionej na wielostronne kontakty osobiste z ludźmi różnych przekonań i wyznań. Twórczość jego jest dwujęzyczna i ta konfrontacja wierszy łacińskich z polskimi bywa pouczająca.<br>Wśród utworów łacińskich znajdujemy elegie, epicedia, epigramaty, sylwy, epitalamia. Epicediami i epitalamiami obdarzał przyjaciół, w epigramatach i sylwach rozrzucał okolicznościowe pochwały, polemiki i docinki. Potrafił być patetyczny i złośliwy. Uprawiał raczej wierszowaną publicystykę, której zręcznie nadawał kształt uczonej poezji respektującej reguły metryki i topiki antycznej.<br>Gdy w 1556 r. przybył do Polski nuncjusz Aloysio Lippomano, obóz różnowierczy podjął kampanię przeciw wysłannikowi Stolicy Apostolskiej, który próbował skłonić