hrabianki" więc możnaby zatytułować moje przygody platonicznego Donżuana w Szczorsach. Między mną, a don Juanem ??? ta była jednak różnica, że on porzucał po uwiedzeniu, a ja - zamiast. Chociaż, co do Kati, nie mogę powiedzieć, że nie było między nami czegoś, co mógłbym określić jako wcale nie platoniczny, a cielesny wręcz epizod... Katia nie była ak ladna, jak jej siostra. Ale w jej wielkich, łagodnych, czarnych ("krowich", jak je określali bezlitośni bracia) oczach było ciepło, inteligencja i kobiecość. Zdarzyło się to podczas upalnego lata, kiedy na pewien wieczór po upalnym dniu zaplanowano łowienie raków w jeziorze Kromań, przy pochodniach, z łodzi. Katia