dużej liczby gości wyznaczało rytm życia Woltera po osiedleniu się w Ferney. Tworzył. Tworzył dużo. Był bardzo wydajny. A wydajność w pisarstwie sprowadza się do łatwości i szybkości pisania. Z dużą wydajnością szła w parze różnorodność form gatunkowych, w jakich się wypowiadał. Spod jego pióra wychodziły utwory literatury pięknej (tragedie, epopeje, ody), traktaty naukowe, słowniki, broszury publicystyczne, artykuły. Zwłaszcza wydajność Woltera-publicysty może budzić zdumienie i podziw. André Maurois pisał:<br>&lt;gap&gt;<br>W nie mniejszy podziw niż Maurois publicystyczna wydajność Woltera wprawiła Gustawa Lansona. Pisał on:<br>&lt;gap&gt;<br>Wolter pisał nie tylko ody, epopeje, naukowe traktaty, broszury; to także świetny epistolograf, nie mniej świetny niż