A opisy schadzek z koleżanką szkolną są w Latarni magicznej równie rzeczowe i pozbawione emocji, jak te wypracowania erotyczne, które żmudnie, w pocie czoła razem odrabiali.<br>Natomiast bohaterowie dramatów Bergmana próbują stosować erotyzm w jego funkcji metafizycznej: zamiast miłości albo rozpaczliwie dążąc do niej poprzez seks. Dopiero w tym momencie erotyzm podlega, względnej zresztą, ocenie: tej roli oczywiście pełnić nie może i bywa wtedy (na przykład w Milczeniu) aktem autodestrukcyjnym, jakby świadomie niszczącym. Nieudana miłość (podobnie jak erotyzm w tej funkcji) zamiast przełamywać samotność - podkreśla ją, intensyfikuje. Nie zabija tylko nadziei, nie przerywa łańcucha prób, które - choć nieudane - pozostają znakiem potrzeby