ze swej strony stworzyli w przeszłości dosyć sympatyczny obraz Polaka (w przeciwieństwie do oficjalnego &lt;foreign lang="eng"&gt;image'u&lt;/&gt;, wytworu rosyjskiej biurokracji). Nawet słowianofile uczestniczyli w jego tworzeniu, &lt;foreign&gt;malgré eux-m me&lt;/&gt;, jak to się stało ze &lt;name type="person"&gt;Strachowem&lt;/&gt; w jego niefortunnym artykule &lt;name type="tit"&gt;"Fatalna kwestia"&lt;/&gt;. I &lt;name type="person"&gt;Strachow&lt;/&gt;, i &lt;name type="person"&gt;Bierdiajew&lt;/&gt; (który na początku XX wieku napisał esej o narodowym charakterze Rosjan i Polaków), i wielu, wielu innych podkreślało indywidualizm, rycerskiego ducha i wyższy typ cywilizacji, jako kuszące stałe cechy "polskości".<br>Wizerunek Polski stał się w Rosji szczególnie pociągający od czasów odwilży chruszczowowskiej do zwycięstwa "Solidarności". Całe pokolenie "przechorowało" na miłość do Polski jako przekazicielki zachodnich wartości (kino