żydowskiej sekty esseńczyków, którzy uciekli z Jerozolimy przed prześladowaniami Sanhedrynu. Hipotezę swoją oparli nie tylko na bądź co bądź dostatecznie przekonywających znaleziskach archeologicznych, lecz także na informacjach starożytnych podróżników i dziejopisarzy. Tak na przykład Rzymianin Pliniusz Starszy opowiada, że podczas swego pobytu w Palestynie zwiedził nad Morzem Martwym duży klasztor esseńczyków. Był to według wszelkiego prawdopodobieństwa ten sam, którego ruiny odkopano w Chirbet Qumran. O esseńczykach rozpisuje się też żydowski historyk Józef Flawiusz i filozof Filon z Aleksandrii.<br>Odnaleziona w gruzach moneta z roku 68 n.e. pozwala nam domyślać się, jaki los spotkał klasztor. W Jerozolimie wybuchło powstanie żydowskiego ludu