oznajmiała bratu. Ona patronowała Fredrze w początkowej karierze na dworze rosyjskim, w roku 1815 skłoniła brata, aby wyjednał mu funkcję fligiel-adiutanta AleksandraI. Jeśli wierzyć Kajetanowi Koźmianowi (a wieść tę potwierdza także aluzja w wierszu Kropińskiego) również Aleksander Linowski darzył &#132;rycerskim" uczuciem Wirtemberską &#150; literacką inspiratorkę i protektorkę. Wiele estymy i upodobania miał dla księżny &#132;stary froter puławski" Niemcewicz, o przyjaźni zapewniał ją Tadeusz Matuszewicz, z wyrazami adoracji śpieszył Tadeusz Mostowski.<br> Z Wirtemberską łączyć należy nurt prywatnej literatury &#132;przyjacielskiej", zawierającej zarówno motywy uniesień uczucia, jak i konkretne realia obyczaju towarzyskiego czy puławskich pejzaży. Księżna występuje w tych utworach