ma wymowę, na którą hagiograf nie zwrócił uwagi. Więcej przenikliwości wykazał w tym wypadku Wolfger z Prüfening: stwierdził, że ów koń należał według Szczecinian do boga Trzygława i dlatego siodło jego, jak przystoi bóstwu, ozdobione było złotem i srebrem (Preterea et equum, qui dei Trigloi dicebatur, cives alere consueverunt. Nam et sella eius auro et argento, prout deum deceret, ornata &lt;gap&gt; ab ydoloram pontifice servabatur)45.<br>Jeszcze jaśniej i dokładniej wypowiadał się Sakso Gramatyk. Jego relacja o świątyniach i obrzędach pogańskich na Rugii zawiera wyjątkowe bogactwo szczegółów. Jest to świadectwo wiarygodne i kompetentne: kronikarz czerpał wiadomości na ten temat bezpośrednio od arcybiskupa