Typ tekstu: Książka
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
Tytuł: Sporne sprawy polskiej literatury współczesnej
Rok: 1998
zupełnie inna historia.
Lidia Burska
Znowu w okopach
Literatura lat osiemdziesiątych, ulegająca "hasłom chwili", pokusie "brania udziału w wydarzeniach" - jak pisał o niej Czesław Miłosz, literatura zangażowana w dokonującą się w Polsce wielką zmianę jest, z jednej strony, efektem społecznej i politycznej koniunktury, z drugiej zaś - zakładniczką własnego etosu. Ów etos ukształtował się w XIX stuleciu, ucieleśniały go dzieła obywatelskie uczestniczące w życiu wspólnoty, wyrażające jej aspiracje, spełniające rolę przewodników przez historię oraz pocieszycieli strapionych Polaków.
Jako efekt koniunktury, literatura lat osiemdziesiątych odniosła spektakularny, choć krótkotrwały sukces. Stała się bowiem własnością niemal wszystkich, w spontanicznym, żywym odbiorze społecznym funkcjonowała jako wspólna
Lidia Burska
Znowu w okopach
Literatura lat osiemdziesiątych, ulegająca "hasłom chwili", pokusie "brania udziału w wydarzeniach" - jak pisał o niej Czesław Miłosz, literatura zangażowana w dokonującą się w Polsce wielką zmianę jest, z jednej strony, efektem społecznej i politycznej koniunktury, z drugiej zaś - zakładniczką własnego etosu. Ów etos ukształtował się w XIX stuleciu, ucieleśniały go dzieła obywatelskie uczestniczące w życiu wspólnoty, wyrażające jej aspiracje, spełniające rolę przewodników przez historię oraz pocieszycieli strapionych Polaków.
Jako efekt koniunktury, literatura lat osiemdziesiątych odniosła spektakularny, choć krótkotrwały sukces. Stała się bowiem własnością niemal wszystkich, w spontanicznym, żywym odbiorze społecznym funkcjonowała jako wspólna
zupełnie inna historia.</><br><br><div sex="f"><br> Lidia Burska<br><br><tit>Znowu w okopach</><br><br> Literatura lat osiemdziesiątych, ulegająca "hasłom chwili", pokusie "brania udziału w wydarzeniach" - jak pisał o niej Czesław Miłosz, literatura zangażowana w dokonującą się w Polsce wielką zmianę jest, z jednej strony, efektem społecznej i politycznej koniunktury, z drugiej zaś - zakładniczką własnego etosu. Ów etos ukształtował się w XIX stuleciu, ucieleśniały go dzieła obywatelskie uczestniczące w życiu wspólnoty, wyrażające jej aspiracje, spełniające rolę przewodników przez historię oraz pocieszycieli strapionych Polaków.<br> Jako efekt koniunktury, literatura lat osiemdziesiątych odniosła spektakularny, choć krótkotrwały sukces. Stała się bowiem własnością niemal wszystkich, w spontanicznym, żywym odbiorze społecznym funkcjonowała jako wspólna
