domu, zajmowali się wychowaniem synów. W naturalny sposób dziewięcioletni chłopiec przechodził spod opiekuńczych skrzydeł matki w ręce ojca. On zabierał go w swoje życie, uczył pracować, polować, budować dom, być mężczyzną. Odejście ojców do pracy zarobkowej w fabrykach spowodowało zmiany w układach rodzinnych. Synowie, tracąc kontakt z ojcami, pozbawiani byli etosu męskości. Z czasem zaniknęła tradycja ojcowania synom, a zjawisko opuszczania synów przez ojców stało się, niestety, nagminne.<br>Nieobecność ojca w domu, fizyczna lub emocjonalna (zarówno wobec dzieci, jak i wobec matki), powoduje, że chłopiec na długie lata albo też na zawsze pozostaje w opiekuńczych ramionach matki. Staje się dla niej