wybuchową materię, jak "naruszanie uczuć religijnych w mediach". Pod jego moderującym wpływem nikt nie wziął się za czuby. Odwrotnie - świecki publicysta mówił o potrzebie szacunku dla symboli uświęconych tradycją, a teolog demonstrował zrozumienie dla pewnej swobody w traktowaniu owych symboli jako wsparcia dla godnych celów pozareligijnych. Diatłowicki udowodnił, co jest ewenementem, że można z kulturą i wzajemnym szacunkiem rozprawiać i szukać zbliżenia. Co więcej - znajdować je.<br><br>Intelektualnym aneksem do tego programu okazała się rozmowa z Czesławem Miłoszem na temat religii, katolicyzmu, jakże odbiegająca od dominującego, niestety, fundamentalistycznego widzenia tych spraw.<br><br>Ustalono już zasady prezentacji kandydatów w wyborach prezydenckich. Zapowiada się liczenie