konstrukcyjne udoskonalenie, które dało tak wielki impet ekspansji ewolucyjnej ryb cienkołuskich. Znamienne, że jest to konstrukcja aparatu szczękowego podobna do wytworzonej niezależnie przez nowoczesne rekiny, również w związku z rozwojem elastycznej konstrukcji czaszki. Najstarsza ryba, w której czaszce widać objawy takiego wyodrębnienia kości szczękowej, to późnopermski Acentrophorus.<br>W toku dalszej ewolucji rozrastająca się kość szczękowa uzupełniona została od góry najpierw o jedną, a później dwie kostki (supramaxillaria), które dają paleontologom łatwość identyfikacji przedstawicieli tej gałęzi ewolucyjnej.<br>Generalne doskonalenie zdolności szybkiego pływania szybko znalazło wyraz <br>w powstaniu umięśnionych ryb typu tuńczyka, o cienkich łuskach i kościach okrywowych czaszki. Do tej linii ewolucyjnej