której doświadczenie pokoleń doprowadziło do powstania form doskonałych, sprawdzonych w praktyce. Form pięknych, przez swa logikę, użyteczność, technikę powstania. Wykopane przez archeologów flakony, bańki, garnki z XVII w. nie różnią się od wyrabianych dzisiaj, z tym że dawniej garncarstwo było powszechne, niezastąpione dla ludności wsi, natomiast dziś wypiera je produkcja fabryczna. Na wsi warsztaty garncarskie rozpowszechniły się w XVIII w., zastępując prostsze techniki formowania i wypalania naczyń. Sprzyjającym czynnikiem ich rozwoju było zniesienie pańszczyzny. Powstały wówczas nowe ośrodki, założone przez garncarzy, przybyłych z miast i miasteczek, w których trudno im było sprostać konkurencji. Garncarze z miejskich warsztatów znajdowali na wsi klientów