o tym wiemy, ile o sobie wiedzą jętki jednodniowe i mikroby. Przemijamy jak one i tyle z nas prawie co z nich zostaje. Wyginęli moi bojarowie - niegodni byli mnie jako wasale. Sami jesteśmy, sieroty nieszczęsne, a świat jest straszny i nieznany przed nami. I nic nas już nie okłamie: ani fach, ani stanowisko, ani żadna filozofia,<br><br>&lt;page nr=299&gt;<br><br>ni religia. Za wiele wiemy, aby wiedzieć naprawdę. A rządzić nie mamy ochoty, a nade wszystko - kim rządzić nie mamy. Nicość zwycięża.<br> Woła w tył, za siebie<br>Uprzątnąć trupy tam!!<br> DER ZIPFEL<br> z tronu<br>Wstać!!<br> Bojarowie wstają jak jeden mąż<br>Równy krok! Przeze drzwi marsz