i żaglami. Ciosem dla władzy "pierwszego po Bogu" był "głos z nieba" - telegraf bez drutu, dający możliwości przesyłania kapitanowi, będącemu na oceanie, rozkazów z lądu. (s. 203) Dalsze ograniczenia jego władzy spowodowała wzrastająca prędkość statków, która coraz bardziej zmniejszała "czasokres" przebywania w morzu. Radionamiary podważyły ważkość znajomości sztuki nawigacyjnej. Literatura fachowa, dostępna dla każdego marynarza, odarła kapitana z nimbu władania wiedzą tajemną. Zanosiło się na to, że postęp techniczny nie pozostawi kapitanowi niczego ponad bezużyteczny ślad wielkiej świetności, w postaci martwego tytułu "pierwszego po Bogu".<br> A tu naraz tak wspaniała wiadomość z "Normandie", największego pasażerskiego statku na świecie: kapitan kazał zamknąć