bardziej niż Prusaków. Demokratyczna lewica obstawała przy dalszej obronie. "Umiarkowane" grupy emigracji polskiej oświadczały się w tych warunkach za neutralną postawą i niemieszaniem się do sporów między Francuzami; w praktyce równało się to poparciu prawicy. Lecz wielu demokratów polskich z Dąbrowskim i Wróblewskim angażowało się po stronie rewolucji. Dąbrowski publikował fachowe uwagi o przyczynach poniesionej klęski, zgłaszał gotowość zorganizowania partyzantki na tyłach nieprzyjaciela, podejmował ostrą krytykę niedołężnej obrony Paryża. Już wówczas zarzucali mu niektórzy rodacy, że "łączył imię Polski z socjalistami".<br>W marcu 1871 r. lud robotniczy Paryża powstał przeciw burżuazji i powołał do władzy Komunę. Co najmniej paruset (według innych