wprowadzone przez Raritę <br>i Schwingera w 1948 roku. Ma ono postać <br>&lt;gap&gt;<br>Rozpatrzmy osobno przypadki pola masywnego i bezmasowego. <br>Dla pola masywnego m = 0 działając po kolei na (3.67) opertorami .&lt;gap&gt; i .&lt;gap&gt; <br>i wykorzystując tożsamości dla macierzy Diraca z dodatku A.4, dostajemy automatyczne spełnienie warunków (3.66) - pozostawiamy sprawdzenie tego faktu Czytelnikowi. <br>Wykorzystując związki (3.66), dostajemy równanie Diraca dla każdej ze składowych: <br>&lt;gap&gt;<br>skąd wynika, że rozwiązania tego równania są falami płaskimi o pędach spełniających związek <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=39&gt;<br>Z kolei dla pola bezmasowego działanie operatora .ľ na (3.67) nie daje dodatkowych warunków i jest tożsamościowo spełnione. Ale dla m = 0 równanie to ma