przeobrażenia (w porównaniu z omówionymi mszami z I poł. stulecia) <br>dokonały się na gruncie faktury chóru (zob. przykłady). Z wcześniejszych środków <br>Łuciuk wykorzystał jedynie zdwojenia oktawowe, eliminując odcinki imitacyjne. <br>Ogólnie mówiąc, fakturę charakteryzuje ustawicznie zmienny stopień aktywności <br>głosów ­ przemienność głosów aktywnych melodycznie i statycznych, "burdonowych". <br>Materiał motywiczny pieśni i środki fakturalne nadają tej mszy charakter skupionej <br>modlitwy dziękczynnej.<br> Motyw inicjalny Bogurodzicy pojawia się w końcowej fazie Missa abstracta (1966) <br>Penherskiego; w rozmowie ze mną kompozytor stwierdził, że jest to zbieżność <br>całkowicie przypadkowa, nie zamierzona. Jest on harmonizowany archaizująco <br>w durowej tonacji <br>(Fis), w partii chóru (homorytmia), ze znaczącym słowem Alleluja (s