w kilku krajach: Stanach Zjednoczonych, Anglii, Niemczech, Francji, a także w Japonii i ZSRR. Można się dziwić, że pomysł tego praktycznego urządzenia zrodził się tak późno, zwłaszcza że podstawy, na których oparte jest jego funkcjonowanie, były nieźle rozpracowane wiele lat wcześniej. Już w 1870 roku niemiecki fizyk R. Hertz wytworzył fale radiowe w warunkach laboratoryjnych i zademonstrował, że ulegają one odbiciu od obiektów metalowych, tak jak światło odbija się od lustra. Dla nowo odkrytego zjawiska dość szybko dostrzeżono możliwości zastosowania w radiokomunikacji. W latach 1895-1897 zaledwie 21-letni włoski elektrotechnik G. Marconi, stosując oscylator Hertza i wynalezioną przez siebie antenę