odbywa się uroczyste zrzucenie do przepaści niewinnego dziewczęcia w sukience jak od pierwszej komunii, a celebrze przyglądają się nieprzebrane tłumy gapiów, na pierwszym zaś planie widać dostojników kościoła w szatach uroczystych. Na świętości też nie ma popytu, a jeden z bohaterów, który próbuje robić biznes handlując milenijnymi krzyżami wszelkich rozmiarów, fatalnie na tym wychodzi. Jest tu parę scen wręcz bluźnierczych, doskonale jednak mieszczących się w konwencji: oto na giełdzie krzyży Chrystus dynda zawieszony na jednej tylko ręce, ponieważ akurat zabrakło gwoździ. Wreszcie desperacka decyzja zawiedzionego handlarza - wywozi całą partię niesprzedanych krzyży za miasto i wywala je na śmietnik, jak nieużyteczne przedmioty