rycerzy. Przecież człowiek musi mieć kogoś bliskiego, prawda? Gdy zamknę oczy, widzę pustą podłogę i nas dwoje rozdzielonych tylko butelką czerwonego wina. To było tak niedawno, więc może spróbujemy jeszcze raz? Twój Andrzej.&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr=152&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;koniec wieku&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wazon&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;Jest jesień, rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty dziewiąty, dziewiąta rano. Siedzę przy biurku i piszę felieton do miesięcznika Cosmopolitan. Po raz dziewiąty sięgam po butelkę z wodą mineralną.<br>Piotr Czerwiński&lt;/&gt;<br><br>Gdzieś w odległej galaktyce jest rok tysiąc dziewięćset siedemdziesiąty siódmy. Marzec. W klubie "Stodoła" gra Niemen. Strasznie krzyczy. Ja jestem małym chłopcem w małym mundurku stylizowanym na marynarski. Mam wełnianą czapeczkę i organki. Stoję na Polach