Pfänder, Hedwig Conrad-Martius, Max Scheler, Roman Ingarden, nieco później Martin Heidegger. Filozofia Husserla, którą sam nazywa fenomenologią, wywołuje twórczy ferment w środowiskach filozoficznych. Wielu przyjmuje jej &lt;page nr=44&gt; podstawowe idee, tworząc tym samym szeroko rozgałęziony i niezwykle bogaty ruch filozofii fenomenologicznej.<br>Ogólny profil kierunku jest pryncypialnie antypozytywistyczny.<br>Husserl wskrzesza tradycyjną ideę filozofii jako nauki ścisłej, odrębnej od nauk szczegółowych, operującej własnymi metodami, zadaniem której jest udzielenie odpowiedzi na pytania wyłaniające się z tajemnic ludzkiej egzystencji. Husserl staje się jednym z głównych sprawców przełomu między filozofią XIX a XX wieku, który - zdaniem Innocentego Bocheńskiego - znacznie przewyższył pod względem wagi i zasięgu analogiczny przełom