prawdy, w końcu dotrze do celu? Jeśli Nietzsche i Kierkegaard nadal odgrywają w historii intelektualnej XX stulecia wielką rolę, to miejsce zarezerwowane dla Newmana jest dość skromne. Nic dziwnego. XX-wieczne elity umysłowe zgodziłyby się z przekonaniem, że Marks, Nietzsche oraz Kierkegaard dokonali radykalnego zerwania z dotychczasową tradycją myśli i filozofii, powrót do której jest już niemożliwy. Jasno wyraziła to Hannah Arendt, gdy napisała, że <q>"Kierkegaard dokonując skoku od zwątpienia do wiary wniósł zwątpienie do wiary, przekształcił atak nowoczesnej nauki na religię w <orig>wewnątrzreligijną</> batalię. Od jego czasów poważne religijne doświadczenie wydaje się możliwe tylko w napięciu między zwątpieniem i wiarą